"Η Ελένη, πέφτει σαν μια σταγόνα της βροχής στην πνευματική έρημο που ζούμε. Προς το παρόν είναι μόνο μια μικρή σταγόνα. Μια σταγόνα που σύντομα θα γίνει πέλαγος".
Είναι η μετέωρη ηρωίδα που κινείται ανάμεσα στο εδώ και το εκείθεν, ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα. Ανάμεσα στο χτες, το σήμερα και το αύριο. Κυρίως όμως, μας μιλάει από την θέση εκείνη όπου όλα πλέον έχουν συντελεστεί, (νίκες και ήττες, και δόξα και πλούτος και ομορφιά), και τίποτε άλλο δεν σαλεύει, εκτός από το θρόισμα που κάνουν τα πέπλα, οι κουρτίνες, και τα βήματα των νεκρών.
Ελευθερωμένη για πάντα, έτσι όπως ελεύθερος και δίκαιος είναι μόνον ο άνθρωπος που δεν διεκδικεί πλέον κανένα μερίδιο στην δόξα, τον πλούτο, την ομορφιά, ανυψώνεται (και μαζί της, μας προσκαλεί να ανυψωθούμε κι εμείς) σ’ ένα επίπεδο πιο πάνω από την ισοπεδωτική μετριοχώρα και εκεί να συναντηθούμε με τον συλλογικό μας εαυτό, απαλλαγμένο από τις αυταπάτες της αυτοπραγμάτωσης.
Η σκηνοθετική προσέγγιση του ποιητικού κείμενου του Γ. Ρίτσου από τον Δήμο Αβδελιώδηστηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στην ερμηνεία της φωνής του κειμένου, με αισθητικές και μουσικές παραμέτρους, που απελευθερώνουν το νόημα και δημιουργούν στο κοινό, αισθήματα καθαρής συγκίνησης και αλήθειας.
Και η Βερόνικα Αργέντζη οδηγείται πειθαρχημένα, και οδηγεί με την σειρά της την Ελένη, στην απόλυτη ανύψωση, στην τροχιά μιας σπείρας κατοικημένης από λαμπερά σμήνη αστεριών.
Η Ελένη της τέταρτης διάστασης, γράφτηκε από το Γιάννη Ρίτσο το 1970 στο Καρλόβασι της Σάμου, ενώ βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό από τη δικτατορία.
Διδασκαλία ερμηνείας, σκηνική όψη, σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
- Ερμηνεύει η Βερόνικα Αργέντζη
- Ένδυμα, εικαστικά αντικείμενα, μακέτες: Αριστείδης Πατσόγλου
- Μουσική: Λεό Ντελίμπ
- Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Βοσκοπούλου
- Traillers: Φοίβος Αβδελιώδης
- Φωτογραφίες: Κορνηλία Σιδηρά, Χρήστος Σταματόπουλος, Παναγιώτης Μουλινός
- Διεύθυνση Παραγωγής: Αθηνά Ζώτου
- Anagnorisis Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Θεάτρου Κινηματογράφου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου